Afgelopen zomer heb ik mijn kans gegrepen om naar een land af te reizen dat in mijn optiek een waanzinnige paradox is: India. Enerzijds heeft het namelijk één van de hardst groeiende economieën ter wereld, anderzijds is in vele delen van India het straatbeeld gevuld met armoede.
Met drie medestudenten vertrok ik op 5 juli jongstleden naar Gujarat National Law University (hierna: GNLU) die vlakbij de steden Ahmedabad en Ghandinagar gelegen is. Deze universiteit is gespecialiseerd in nationaal recht en de Summer school had dan ook louter betrekking op het Indiase recht. Vrijwel direct na aankomst merkte ik op dat de campusgebouwen voor onze begrippen kolossaal waren. Voor mij voelde het alsof ik een mini-stad inreed, mede gezien het feit dat de universiteit relatief afgelegen was. Niet veel later stond ik versteld van de ambitie en werkmentaliteit van zowel de docenten als de studenten, ze bleven de lat maar hoger leggen bij zichzelf. Het bleek een universiteit met hoge toelatingseisen te zijn en er werden voor hun onderwijs (inclusief verblijf) geen verwaarloosbare bedragen gerekend, om het mild uit te drukken.
Tijdens de drie weken durende Summer school werd ons de mogelijkheid geboden kennis te nemen van een uitgebreid aanbod van Indiase rechtsgebieden: constitutioneel recht, verbintenissenrecht, arbeidsrecht, financieel recht, fiscaal recht, etc. Met name twee rechtsgebieden waren naar mijn mening fascinerend: hun constitutioneel recht en het voor ons onbekende ‘infrastructuurrecht’.
Het Indiaas constitutioneel recht: een lappendeken
Allereerst was het Indiaas constitutioneel recht uitermate boeiend gezien het gegeven dat India over de langste constitutie ter wereld beschikt, ook wel een ‘lappendeken’ genoemd: ze hebben naar eigen zeggen de essentie van vele verschillende constituties wereldwijd gekopieerd. Een interessant onderscheid tussen de Indiase constitutie en die van ons is dat minderheden zeer actief beschermd worden, gezien de achtergrond van een afgeschaft doch in de praktijk nog altijd aanwezig kastenstelsel. Daarbij is er sprake van drie extensieve lijsten waarin de bevoegdheden verdeeld worden tussen de centrale overheid en de deelstaten. Er is enerzijds sprake van bepaalde exclusieve bevoegdheden die enkel de centrale overheid of de deelstaten toekomen en anderzijds is er sprake van een lijst met gedeelde bevoegdheden die door beide organen geregeld kunnen worden. Dit was voor mij tevens interessant omdat het wat betreft de bevoegdheidsverdeling tussen organen op verschillende niveaus veel gelijkenissen toonde met de Europese Unie.
Het Indiaas infrastructuurrecht: innovatief
Daarnaast was het zogenoemde ‘infrastructuurrecht’ een aangename verrassing, waarbij ook direct kenbaar werd gemaakt dat het een recentelijk geïntroduceerd vakgebied was op GNLU. Het kan puur gelegen hebben aan de gepassioneerde docenten, maar dit was voor bijna iedereen het favoriete vakgebied dat aan bod is gekomen. Het vak omvat voornamelijk de gang van zaken bij het aanleggen of vernieuwen van infrastructuur ofwel het creëren en verbeteren van voorzieningen die in het maatschappelijk belang vereist zijn. Wordt er gekozen voor een aanbestedingsprocedure? Vaak wel. Hoe gaat zo’n aanbestedingsprocedure in zijn werk en op grond van welke criteria wordt de meest geschikte private entiteit gekozen om de geplande werkzaamheden uit te voeren? Het vak toont veel gelijkenissen met ons aanbestedingsrecht. ‘Infrastructuurrecht’ is echter veelomvattender. In een handvol uren heeft deze materie de revue gepasseerd en bleek het vakgebied de gehele groep aan te spreken.
Culturele en sociale verrijking
Al met al was mijn eerste kennismaking met het Indiase recht een intense maar ook inspirerende ervaring. India is een land dat zichzelf constant wil verbeteren en die mentaliteit neem je onbewust al over. Daarbij heb ik mensen van andere culturen ontmoet met wie ik vriendschappen voor het leven heb gesloten. Ik ben er heilig van overtuigd dat een soortgelijke Summer School voor iedereen een fantastische ervaring zal zijn. Het is een perfect excuus om voor een relatief schappelijke prijs naar de andere kant van de wereld af te reizen en iedereen in de illusie te laten dat je daadwerkelijk weggaat om er iets van op te steken – stiekem heb ik er ook veel van opgestoken, al was dat niet per definitie mijn intentie! Het is ook nog een welverdiende vakantie voor een hardwerkende student als jij en ik. Kortom, een win-winsituatie als je het mij vraagt!
The post A Bollywood summer appeared first on Bulletineke Justitia.